فتق دیسک کمر و درمان با فیزیوتراپی پیشرفته توسط متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی پیشرفته دکتر سعادتی ارائه می شود.

فتق دیسک زمانی اتفاق می افتد که لایه داخلی نرم دیسک (هسته پالپوزوس) از لایه بیرونی سخت (که آنولوس نامیده می شود) بیرون می زند و می تواند سبب وارد شدن فشار بر روی ریشه های عصبی نخاعی شود.

فتق دیسک زمانی که ریشه های عصبی را تحت فشار قرار می دهد نیاز به درمان فوری دارد.

درمان دیسک کمر با روش های فیزیوتراپی پیشرفته از جمله لیزر پرتوان ، شاک ویو تراپی ، تکنیک های درمان دستی و استئوپاتی ، سوزن خشک و تمرین درمانی در کلینیک فیزیوتراپی پیشرفته دکتر سعادتی در شریعتی ارائه می شود. برای رزرو نوبت در کلینیک فیزیوتراپی پیشرفته شمیم می‌توانید با شماره تلفن‌‌ های 02126722003 –  02126722004 تماس حاصل فرمایید.

فتق دیسک کمر چگونه رخ می دهد؟

ستون فقرات شامل دیسک‌ های بین مهره‌ای با ماده ژلاتینی مانند بین استخوان‌ های ستون فقرات یا مهره‌ها است.

اگر دیسک کمر در قسمت پایین کمر پاره شود، که شایع‌ ترین محل آسیب فتق دیسک است، درد می‌ تواند به باسن و پاها کشیده شود . هنگامی که درد از طریق بازو به شانه شما سرایت می کند، ناشی از فتق دیسک در گردن (ستون فقرات گردن) است. هنگامی که مواد دیسک (نوکلئوس پالپوزوس) روی اعصاب مجاور فشار می آورد، باعث التهاب، درد و بی حسی می شود.

وقتی بدن‌مان را می‌چرخانیم (نیروی چرخشی که اغلب هنگام حرکت دادن اجسام، بازی گلف یا تنیس یا بلند کردن وزنه اتفاق می‌افتد)، خطر فتق دیسک را در مقایسه با زمانی که تمرین‌ های خطی بیشتری مانند دویدن، پیاده‌روی یا شنا انجام می‌دهیم، افزایش می‌دهیم. 

درمان فتق دیسک کمر

در بیشتر مواقع، درد بیماران با داروهای بدون نسخه و داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، فیزیوتراپی و در صورت لزوم تزریق استروئید اپیدورال درمان می شود. این درمان‌ ها و همچنین استفاده از کیسه‌های یخ و گرما، و مراجعه به متخصص و دکتر فیزیوتراپی، درد را برطرف می‌کند تا بدن بتواند خود را التیام بخشد.

استراحت کوتاه یک یا دو روز پس از فتق دیسک خوب است، اما پس از آن، حرکت بهترین است. تزریقات، فیزیوتراپی و داروها با علائم درد مقابله می‌کنند ، در حالی که بدن شما تلاش می‌کند خود به خود بهبود یابد.

تغییرات سبک زندگی و درمان دیسک کمر در منزل می تواند به معنای ترک سیگار، حفظ وزن سالم تر یا یادگیری تمریناتی برای تقویت عضلات مرکزی و انجام منظم آنها باشد.

تقویت عضلات مرکزی می تواند خطر ابتلا به فتق دیسک بیشتر را به شدت کاهش دهد، زیرا اگر عضلات مرکزی قوی داشته باشید، بار را با ستون فقرات فوقانی تقسیم می کنید و بنابراین کمتر احتمال دارد که فتق دیسک عودکننده داشته باشید.

ورزش و فیزیوتراپی

هم ورزش و هم فیزیوتراپی می‌توانند نقش مهمی در بهبود فتق دیسک و درد مرتبط با آن داشته باشند، اما دکتر فیزیوتراپی هشدار می‌دهد که این هر دو باید با دقت و در زمان مناسب انجام شوند. توصیه ما این است که معمولاً بیمار را خیلی زود برای فیزیوتراپی تحت فشار قرار نگیرد. روش‌های دیگر مانند گرما، ماساژ و کشش می‌توانند در مراحل اولیه مؤثر باشند و به کاهش درد کمک کنند.

حتی اگر بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر درد دارند و ممکن است به استراحت در رختخواب تمایل داشته باشند، این یک اقدام ضد شهودی است. راه رفتن برنامه ریزی شده و کشش ملایم در طول مرحله بهبودی مفید است، در حالی که عدم حرکت فیزیکی کامل می تواند اثرات فتق دیسک را بدتر کند.

دکتر فیزیوتراپی پس از ارزیابی دقیق شرایط بیمار و بررسی علائم و عوارض ایجاد شده برای وی برنامه درمانی فیزیوتراپی برای فتق دیسک کمر را تنظیم می کند ، این برنامه درمانی می تواند شامل تمرینات ورزشی ، دستکاری ستون فقرات ، طب سوزنی ، آب درمانی ، مدالیته های ضددرد مانند لیزر و شاک ویو و الکتروتراپی باشد که با توجه به شرایط هر بیمار توسط دکتر فیزیوتراپی در نظر گرفته می شود.

به طور کلی، اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به فتق دیسک هرگز نیازی به جراحی نخواهند داشت و از طریق داروها، تزریق‌ها و شاید برخی فیزیوتراپی یا درمان‌ های جایگزین بهبود می‌یابند. 

با این حال، برخی از چیزها شاخص های محکم تری هستند که نشان می دهد جراحی لازم است، از جمله:

• ضعف یا بی حسی عمده عضلانی در طول درمان، به حدی که قادر به انجام عملکردهای عادی روزانه نیستند
• مشکلات مربوط به عملکرد مثانه 
• دردی که بر کیفیت زندگی تأثیر می گذارد و پس از سایر درمان های معمولی از جمله داروها و تزریق ها بهبود نیافته است

اگر یک یا چند مورد از این موارد رخ دهد، بیماران احتمالاً از پزشکشان می‌خواهند درمان جراحی را توصیه کنند.

اگر درد آنقدر بد است که بر کیفیت زندگی شما تأثیر می‌گذارد، علیرغم اقدامات محافظه‌ کارانه‌ تر، وقت آن است که به پزشک مراجعه کنید. کاندیدهای جراحی افرادی هستند که آسیب آنها باعث بی حسی یا ضعف در پا یا دست آنها می شود، در عملکرد مثانه و روده اختلال ایجاد می کند، یا درد پس از دو هفته مصرف داروی مسکن و سپس فیزیوتراپی کاهش نمی یابد.