کیست‌های پارالابرال ورم‌هایی هستند که در اطراف حفره‌ی گلنوئید مفصل شانه ایجاد می‌شوند. آنها نواحی جدا شده از مایع مفصلی هستند که در خارج از مفصل زیر پارگی‌های لابروم ایجاد می‌شوند. گلنوئید لابروم یک ساختار لاستیک مانند غضروفی و فیبروزی است که یک دایره در اطراف حفره گلنوئید تشکیل می‌دهد. این پایداری ثابت را برای مفصل شانه فراهم می‌کند.

فرض بر این است که کیست‌ها به علت خارج شدن مایع زلاله‌ای شکل می‌گیرند. استخراج یک تخلیه یا فرار معمولا از خون، سرم، تزریق یا لنف، به بافتها است. این مایع به عنوان یک ساختار کیست‌دار مولتی لوکولار یا یونی لوکولار روی هم انباشته می‌شود. استخراج پس از تروما به مجموعه کپسولوبرال رخ می‌دهد. این کیست‌ها سه نوع هستند. آنها کیست‌های گانگلیونی، کیست‌های سینوویال و کیست کاذب هستند. جابه جایی از کپسول مفصل مسئول کیست‌های گانگلیون، کیست‌های سینوویال و کیست‌های کاذب است، و می‌تواند از تاندون، رباط، کیسه‌ی زلالی یا کپسول مفصل تشکیل شود. کیست‌های کاذب ساختارهایی هستند که با مایع موجود در بافت نرم انسان پر شده‌اند.

علت به وجود آمدن کیست شانه چیست؟

کیست‌های شانه ساب کندرال زیر استخوان ساب کندرال رخ می‌دهند، که لایه استخوان درست در زیر غضروف است. استئوآرتریت (OA) باعث می‌شود جریان خون به لایه‌ی ساب کندرال استخوان سریع‌تر شود. این افزایش فشار و جریان خون ممکن است منجر به تشکیل تصلب یا سفت شدگی ساب کندرال شود. تصلب ساب کندرال به تراکم بالاتر استخوان اشاره دارد.

چه عواملی خطر مبتلا شدن به کیست شانه را افزایش می‌دهند؟

خصوصیات و رفتارهای خاصی می‌توانند خطر ابتلا به کیست‌های ساب کندرال شانه را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:

• جنسیت: زنان ممکن است خطر بیشتری نسبت به مردان داشته باشند.
• وراثت: از آنجایی که انواع خاصی از OA ممکن است ارثی باشند، افرادی که دارای یک عضو خانواده مبتلا به این عارضه هستند، بیشتر احتمال دارد که مبتلا به کیست‌های OA و شانه شوند.
• هم‌ترازی و شکل مفصل: شکل یا هم‌ترازی غیر طبیعی مفصل می‌تواند اصطکاک را افزایش دهد، و منجر به آسیب بیشتر و خطر بالاتری از تشکیل کیست می‌شود.
• چاقی: حمل وزن بیش از حد فشار اضافی روی مفاصل بدن ایجاد می‌کند و خطر مشکلات مفصل را افزایش می‌دهد.
• سیگار کشیدن: تنباکو حاوی مواد شیمیایی است که به آسیب غضروف کمک می‌کند.
• فعالیت و آسيب: آسیب‌های مفصلی، بعد از آن، خطر ابتلا به مشکلات مفصل، از جمله رشد کیست‌های شانه را افزایش می‌دهد.

علائم

درد در شانه با ضعف بازو (عمدتا در هنگام چرخش و بلند کردن) همراه است، اما ممکن است پس از تمرینات مناسب کاهش یابد. به عنوان یک قاعده، اگر ما بیش از حد بار حمل کنیم یا پس از آنکه تلاش زیادی کردیم، درد دوباره رخ می‌دهد.

بیماران اغلب آن را به عنوان “درد سوزشی” در شانه توصیف می‌کنند. کیست در بریدگی استابولوم مهره‌ای و فضاهای مجاور در زیر عضلات فوق خاری و تحت خاری شکل می‌گیرد و ممکن است در برابر عصب ساب کندرال فشار وارد کند. این به نوبه خود باعث ضعف و درد اندام می‌شود. علاوه بر این، ممکن است باعث ایجاد احساس ترس در هنگام حرکت مفصل شانه شود. این هنگام انجام کار فیزیکی باعث ناراحتی می‌شود، مثلا هنگام بلند کردن اجسام سنگین و یا هنگام حرکات سریع در ورزشگاه. با گذشت زمان کیست ممکن است بزرگ شود. عارضه‌ها ممکن است فروکش کنند اما خود کیست ناپدید نخواهد شد.

تشخیص

با توجه به علائمی که احتمال ابتلا به کیست پارالآبرال را نشان می‌دهد، لازم است با پزشک مشورت کنید. برای تشخیص، لازم است که یک مطالعه بالینی و آزمایش‌های اضافی مانند رزونانس مغناطیسی (MRI) یا معاینه اولتراسوند انجام شود.

دارو

دارو هومئوپاتی یا همسان درمانی فاشرا برای رفع کیست پارالابرال موثر در نظر گرفته می‌شود. این دارو در جذب مایع کمک می‌کند و همچنین دامنه حرکات مفصل آسیب دیده را افزایش می‌دهد.

درمان

درمان‌ها برای کیست‌های شانه‌ی ساب کندرال به شرح زیر هستند:

ماساژ

ماساژ مفصل آسیب دیده می‌تواند در پارگی خود به خود کیست کمک کند و به تخلیه‌ی طبیعی‌اش نیز کمک می‌کند. ماساژ با روغن نارگیل، در یک جهت در درمان مفصل، موثر در نظر گرفته می‌شود.

برای کسب اطلاعات در زمینه درمان قطعی قوز پشت اینجا کلیک کنید.

برای کسب اطلاعات در زمینه درمان قطعی افتادگی شانه اینجا کلیک کنید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر، مشاوره با متخصصین ما یا رزرو نوبت می‌توانید با شماره‌های ۰۲۱۲۶۷۲۲۰۰۳  و ۰۲۱۲۶۷۲۲۰۰۴ تماس حاصل فرمایید.

فیزیوتراپی

یکی از روش‌های درمانی موثر برای کیست شانه فیزیوتراپی است.

حرکت اجباری مفصل نیز مفید است. کیست‌ها اغلب با تحرک مفصل مواجه می‌شوند، با این حال، اما هنگامی که مفصل به طور نیرومند حرکت می‌کند، می‌تواند به پارگی کیست کمک کند و همچنین در تقویت عضلات و تاندون‌ها در اطراف مفصل نقش مهمی ایفا می‌کند و احتمال عود را کاهش می‌دهد. این تکنیک باید با احتیاط بسیار مورد استفاده قرار گیرد و از فشرده‌سازی عصب و رگ‌های خونی باید اجتناب شود. درمان اولتراسوند ممکن است به کیست‌های استخوان ساب کندرال کمک کند.