فیزیوتراپی سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال یک بیماری شایع است که افراد بسیار زیادی را در طول زندگی خود تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری سبب ضعف، درد، گزگز و بی حسی در دست ها می شود و می تواند در طول زندگی روزمره بسیار محدود کننده باشد.

فعالیت هایی مانند تایپ کردن، گرفتن، استفاده از تلفن و موارد دیگر می تواند دشوار شود و منجر به کاهش کیفیت زندگی شود.

یکی از بهترین و موثرترین راه‌ ها برای درمان این عارضه فیزیوتراپی است. فیزیوتراپی می تواند به مدیریت یا از بین بردن علائم، جلوگیری از نیاز به جراحی و بهبود سبک زندگی فرد کمک کند.

متخصصان ما در کلینیک فیزیوتراپی شمیم زیر نظر دکتر حیدر سعادتی خدمات تخصصی فیزیوتراپی را برای درمان اختلالات ارتوپدی و عصبی از جمله سندرم تونل کارپال ارائه می دهند. برای رزرو نوبت در کلینیک فیزیوتراپی پیشرفته شمیم می‌توانید با شماره تلفن‌‌ های 02126722003 –  02126722004 تماس حاصل فرمایید.

سندرم تونل کارپال چیست؟

تونل کارپال از هشت استخوان کارپال و رباط کارپال با تاندون ها و عصب مدیان تشکیل شده است. هنگامی که آن عصب ملتهب یا تحت فشار قرار می گیرد، سندرم تونل کارپال رخ می دهد.

بیشتر افراد متوجه علائمی می شوند که باعث ایجاد چالش در زندگی روزمره می شود. همچنین استفاده از دست ها و انگشتان در حرکات تکراری، به عنوان مثال، تایپ کردن، دشوار می شود.

علائم تونل کارپال و شدت آنها بسته به فرد متفاوت است و می تواند پس از مدت طولانی کار یا صبح که بدن سفت است بدتر شود.

مراجعه فوری به دکتر فیزیوتراپی برای تونل کارپال بسیار مهم است.

دلایل و عوامل خطر

عوامل مختلفی و ترکیب آنها با سندرم تونل کارپال مرتبط است. بسته به سلامت، آناتومی و سبک زندگی آنها، می توانند تأثیر بیشتر یا کمتری روی افراد مختلف داشته باشند.

عوامل خطر برای سندرم تونل کارپال:

جنسیت. زنان بیشتر از مردان از تونل کارپال رنج می برند. یکی از دلایل ممکن است کوچکتر بودن تونل کارپال آنها باشد.

آناتومی و آسیب. آرتریت، تونل کارپال کوچکتر و آسیب های مچ دست می تواند باعث تغییراتی در تونل کارپال و فشار عصب میانی شود. اضافه وزن نیز یک عامل خطر است.

بیماری های التهابی. شرایطی مانند آرتریت اغلب پوشش تاندون مچ دست را تحت تاثیر قرار می دهد، بر عصب میانی فشار وارد می کند و ممکن است منجر به سندرم تونل کارپال شود.

شرایط مختلف سلامتی به عنوان مثال، دیابت به عنوان یک عامل خطر احتمالی برای سندرم تونل کارپ در نظر گرفته می شود زیرا خطر آسیب عصبی را افزایش می دهد. سایر شرایط شامل مشکلات تیروئید، نارسایی کلیه و غیره است.

بارداری و یائسگی. به دلیل احتباس مایعات در دوران بارداری و یائسگی، فشار داخل تونل کارپال می تواند باعث افزایش و تحریک عصب میانی شود.

شرایط کاری. هر کاری که شامل حرکات مکرر و طولانی مچ، خم کردن یا نگه داشتن مچ باشد می تواند به عصب مدیان فشار وارد کند و باعث ایجاد سندرم شود. برخی مطالعات همچنین استفاده از کامپیوتر را با تونل کارپال مرتبط می‌دانند، اما تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

علت هر کدام که باشد، شروع فیزیوتراپی سندرم تونل کارپال در اسرع وقت برای مدیریت علائم و درمان بیماری ضروری است.

علائم سندرم تونل کارپال که با فیزیوتراپی می توان به آن ها کمک کرد

در حالی که علائم تونل کارپ ممکن است بسته به فرد متفاوت باشد و ممکن است به تدریج ظاهر شوند، هر چه زودتر برای تشخیص به دکتر فیزیوتراپی مراجعه کنید، فیزیوتراپی تونل کارپال زودتر شروع می شود.

علائم سندرم تونل کارپال عبارتند از:

• درد در مچ دست، شست و یا دو انگشت اول (وسط و حلقه) که اغلب با گذشت زمان تشدید می شود. درد می تواند در شب احساس شود و خواب را مختل کند.
• بی حسی و سوزن سوزن شدن در همان نواحی که ممکن است بازو بالا برود. بی حسی ممکن است هنگام انجام کارهایی مانند در دست گرفتن تلفن، تایپ کردن با کامپیوتر، رانندگی ماشین و غیره رخ دهد و تشدید شود. احساسی شبیه شوک الکتریکی ممکن است در انگشتان دست نیز احساس شود.
• ضعف در دست و شست. افراد مبتلا به سندرم تونل کارپال اغلب شروع به انداختن اشیا می کنند یا قادر به گرفتن اشیا نیستند.
• آتروفی در عضله شست.
• کاهش تحرک و دامنه حرکتی.

روشهای تشخیص

اگر برخی از علائم بالا را احساس می‌کنید، بهترین راه برای تشخیص اینکه آیا از سندرم تونل کارپال رنج می‌برید یا خیر، تشخیص یک دکتر فیزیوتراپی است.

آنها از برخی یا همه این روش ها برای تشخیص شما و تجویز درمان سندرم تونل کارپ استفاده می کنند.

تاریخچه علائم برای دریافت دید وسیع تری از این بیماری، یک دکتر فیزیوتراپی از شما می خواهد که علائم خود، زمان شروع و نحوه پیشرفت آنها را توضیح دهید.

معاینه. درمانگر دست و انگشتان شما را به طور کامل معاینه می‌کند و قدرت و احساسات آن‌ها را آزمایش می‌کند، از جمله ضربه زدن یا فشار دادن روی عصب برای دیدن اینکه آیا علائم تحریک می‌شوند یا خیر.

اشعه ایکس و سونوگرافی. اشعه ایکس برای تشخیص مستقیم سندرم تونل کارپال استفاده نمی شود، بلکه برای از بین بردن سایر علل احتمالی مانند آرتریت یا آسیب استفاده می شود. اولتراسوند برای دریافت تصویر بهتر از اعصاب و استخوان ها و دیدن اینکه آیا همکاری عصبی وجود دارد استفاده می شود.

فیزیوتراپی سندرم تونل کارپال

راه های درمان سندرم تونل کارپال فیزیوتراپی برای تونل کارپال است که به کاهش و از بین بردن درد، افزایش انعطاف پذیری و بازگرداندن عملکرد کامل کمک می کند.

دکتر سعادتی در مرکز فیزیوتراپی شمیم در خیابان شریعتی تهران از تجهیزات پیشرفته فیزیوتراپی در کنار متدهای درمانی روز دنیا برای درمان سندرم تونل کارپال بهره می برد.

تکنیک های درمان دستی و ماساژ ، لیزر درمانی و تمرینات ورزشی به درمان سندرم تونل کارپال کمک زیادی می کند.